Kostverlorenvaart

om vee en groenten door de smalle slootjes te vervoeren werden kagenaars als de "k" gebouwd. de "k" is 13m93 lang, 2m60 smal en steekt zo'n 30cm diep, met vracht misschien 60cm.

maar hoe raakte de "k" toch in Amsterdam verzeild?

nou, hoewel er mast en zijzwaarden aanwezig waren (om de plassen over te steken) werd de "k" toch vooral met behulp van bomen voortgeduwd, die of voorop dwars in een voorziening zaten die je nu nog kunt zien zitten ("druilen"), of de grond in werden gestoken ("staken").  op de touw verhalen of langs een jaagpad jagen zat er steeds in.  de bun voor een aanhangmotor werd eerst na de oorlog uit de fraaie achtersteven van de "k" gesneden.
                                                                                                                       Kaatje Lauriergracht

de "k" zal wel al vaker met landbouwprodukten de grote stad Mokum in zijn gevaren voor de broodwinning, eer zij er door een onbekenden in woningnood werd verkozen tot verblijf.   Amsterdam kende grote woningnood in de jaren na de tweede wereldoorlog.  zoals na de eerste oorlog kwam het wonen op het water in aanmerking voor wie niet jaren op de toewijzing door een bouwvereniging kon wachten.  de Nederlandse binnenvaartvloot werd in die tijd snel vernieuwd en vergroot.  veel mensen zagen in de afgedankte schepen, soms wel 25 meter lang, een goede en goedkope mogelijkheid om woonruimte krijgen.  wie het nog minder breed had, kon misschien een door vrachtwagens vervangene schuit op de kop tikken. het was een vrije manier van wonen, voordelig maar primitief.

                                                                                       ook ooit op Lijnbaansgracht